മൗനം

യുഗയുഗങ്ങൾക്കപ്പുറം തീർക്കുവാൻ     

 ഒരു മനോഹര മൗനവും

അറിയുമോ

അതിലൊതുങ്ങുന്നത് ഈ ഭൂമി മുഴുവനും അതിനുമപ്പുറം 

അതിൻറെ കേന്ദ്രമായി   എന്നുമെപ്പൊഴും

നിൻറെ ആകാശവും...

എൻറെ കടലും...

ചിലപ്പോൾ

 എത്ര മനോഹരം

ഈ ഭൂമിയിൽ പിറക്കുന്നതും

കാഴ്ചകൾ മേയുന്നതും

നോവായി നോവുന്നതും

പിന്നെ മരണമായി മായുന്നതും !

"ഇവിടെയുണ്ടു ഞാ
     നെന്നറിയിക്കുവാൻ
മധുരമാമൊരു
   കൂവൽ    മാത്രം മതി,

ഇവിടെയുണ്ടായി
    രുന്നു ഞാനെന്നതി
ന്നൊരു വെറും തൂവൽ
     താഴെയിട്ടാൽ മതി." 

ഓർമ്മ

പിന്നെയും പിന്നെയും

ഓർത്തെടുക്കുമ്പോൾ

ഓർമ്മകൾക്ക്

ഒരുമയുടെ ആകാശം

നക്ഷത്ര വെളിച്ചം

കടലോളം ആഴം

ഇനിയും ബാക്കി വെക്കുന്ന

ഓർമ്മകൾക്ക്

അതിരുകളില്ലാത്ത കഥകൾ

ഇനിയും ഉണ്ടാകുമല്ലോ!

മാപ്പ്

വിശന്ന് പിടയുന്ന പിടച്ചിലുകളെ

ദൈവം സ്വർഗം പണിത

ഞങ്ങളുടെ

വിസ്മരണങ്ങൾക്ക്

നിങ്ങൾ മാപ്പ് തരിക...

ജീവനും മരണത്തിനുമിടയിൽ

മരിക്കുന്ന ദാഹങ്ങൾക്ക്,

കുടിച്ചു വറ്റിക്കുന്ന 

ഇനിയുടെ അന്തമില്ലായ്മക്ക്

എന്നും മാപ്പ് തരിക...