ഒറ്റ നക്ഷത്രം

നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും പോറിയ

ആകാശമാ ണ്   ഇന്നുമെന്റെ  അതിജീവനം

കടലോളം മുറിഞ്ഞ കിനാവുകളും

ചിതറിയ ചില വാക്കുകളുമാണ്

ഇനിയുമെന്റെ ദൂരം

അതിസൂക്ഷ്മകണങ്ങളിൽനിന്നു 

 ആ ഒറ്റ  നക്ഷത്രത്തിലേക്ക് പറക്കലാണ് ജീവിതം.

തകർന്നാലും

തകർന്ന ചിറകുകളിലെ

തൂവലുകളാണ് എന്നും എന്റെ  ഹൃദയം സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് .

എന്നാളും

ചില അദൃശ്യ കിരണങ്ങൾ എന്റെ വഴികളിൽ പതിയവെ

എനിക്ക് നടക്കാനുള്ള വഴി തെളിഞ്ഞുകാണാം...

ആ കിരണങ്ങളുടെ ജ്വാലയാവാം

 എന്റെ ഹൃദയത്തെ തൊടുന്നതും

അരികുവത്കരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ആശങ്കകൾ

അരികുവത്കരിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ആശങ്കകൾ

എങ്ങനെയായിരിക്കുമെന്നോ

അത് ചിലപ്പോ,

രാത്രിയുടെ ഇരുട്ട് തീരുവോളം

ഉറക്കമുണർന്ന് കാത്തിരിക്കുംവിധമായിമാറാം...

ഉണർവിൽ നിന്ന് മരണംവരെയുള്ള   മാത്രം

വിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക്

പന്തമെറിയുന്നതും , കുത്തിയിറക്കുന്നതും

നോക്കിനിൽകുംവരെയായിമാറാം...

അപ്പോയൊക്കെഴും;

മതസംഹിതകളും തത്വസംഹിതക ളും

നിലാവുകാണാതെ  

ഇരുളിൽ ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ടാവാം…

ദിവസം ഒരു നേരം വിശപ്പടക്കുന്നവന്റെ

രാജ്യസ്നേഹവും വിശ്വാസവും  തമ്മിലെന്ത്‌ബന്ധമെന്ന്

വേർതിരിക്കപ്പെട്ടവർ 

  അപ്പോഴും ആശങ്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കും...

ജീവിതം

ജീവിതം ...

അത്;

നിലാവുപോൽ പൂത്തത്...

അടരുപോൽ അടർന്നത്...

ഭ്രാന്തുപോൽ അലമുറയിട്ടത്...

ആത്മാവിന്റെ ആഴത്തോളം നൊന്തത്...

ആകാശത്തോളം പ്രണയിച്ചത്...

ജീവിതം....

അത്;

ഇനിയും ബാക്കിവെക്കുന്നത്...

വഴി

അകലമാണെങ്കിലും

ഏറെ അടുപ്പത്തോടെ

എന്നിൽ നിന്ന്

നിന്നിലേക്കൊരുവഴി വെട്ടിയതാരായിരിക്കണം.?

സൃഷ്ടിയും ജ്ഞാനവും ബോധവും നിറയുന്ന

ദുഃഖവും ആഴവും കരുത്തും പ്രണയമാണെന്ന

വഴിയുടെ അറ്റത്ത് 

നീയുമില്ലാതിരിക്കിലും;

പല വഴികളിൽനിന്നൊരു

വഴിയിലേക്ക്

അതിരുതൊടാതെ

പാതിയിലേറെ നടന്ന് തിരിക്കുവാൻ

ഒരു വഴി...അത് ;

നിന്നിലേക്കുള്ള വഴി…

തികച്ചും

സൃഷ്ടിയിൽ  നിന്ന് സൃഷ്ടാവിലേക്കുള്ള വഴി...

വിരൽച്ചുരുൾ

വിരൽ ചുരുളുകളിലൊഞ്ഞിരിക്കുന്ന

സത്യങ്ങളൊക്കെയും

ഊതി വീർപ്പിക്കരുതെന്നു ഒരു കൂട്ടർ.

കണ്ണും കാതും മറ്റാർക്കോ പകുത്ത്

അനുഭവവും ജ്ഞാനവും പുകച്ചുരുൾ പോലെ

 മേലോട്ട് പറ ത്തണമെന്ന്‌ മറ്റു ചിലർ .

ഇതൊന്നിനും പറ്റാതെ

സ്വന്തം ഹൃദയത്തോട് കാതുകൂർപ്പിക്കുന്നവർ

വക്ക് പൊട്ടിയ വഴികളിൽനിന്ന്

 ഓരം ചേർന്ന് നിന്നോളണമെന്ന് എല്ലാവരും....

പക്ഷെ ഒരു കാര്യം …

സ്വയമറിയാത്തവർ

ആരുടേയും അനുഭവങ്ങളിലേക്ക്‌ വിരൽ ചൂണ്ടരുത്.

അത് ..അവരുടെ അവകാശമാണ് ...

പുറമ്പോക്ക്

നട്ട് വളർത്തി പടർന്ന് പന്തലിച്ചതൊക്കെയൂം

പുറംപോക്കിലാണെന്ന് നിന്ടെ വാദം 

എന്നാൽ നീ അവകാശം പറഞ്ഞതെല്ലാം

സ്വന്തമാക്കിയത് നിന്നെ ഊട്ടാനല്ല;മറിച്ച്

വെട്ടിനിരത്തി നിനക്ക് കൂടൊരുക്കാൻ

പിന്നെയും ബാക്കിയായവ വേരോടെച്ചുട്ടെരിച്ചത്

ഒരു സംസ്ക്രതിയുടെ പിടിവാശിയും

വീണ്ടും കിളിർത്ത് പൊങ്ങാതിരിക്കാൻ

ഒറ്റ വര

അക്ഷരങ്ങളുടെ ചില്ലകൾ അടർന്ന് അടർന്ന്

 ഒരു ഒറ്റ വര മാത്രം

അതിജീവനം അസാധ്യമായ പിടച്ചിലുകൾ നേർന്ന് നേർന്ന്

 ആ ഒറ്റവരക്കുള്ളിൽ മാത്രം...!!